Odwołujący zarzucił zamawiającemu naruszenie art. 24 ust. 5 pkt 4 w zw. z art. 24 ust. 7 pkt 3 ustawy PZP, poprzez bezpodstawne wykluczenie odwołującego z postępowania, podczas gdy nie zaistniały przesłanki do wykluczenia.
Odwołujący wskazał, iż prawdą jest, że realizował na terenie gminy X umowę dotyczącą przewozu dzieci niepełnosprawnych. Dnia 7 października 2016 r., złożył wypowiedzenie umowy ze skutkiem na dzień 15 listopada 2016 r., na podstawie art. 746 § 2 k.c., tj. z ważnych powodów.
W związku z tym zaistniały ważne powody, ze względu na które odwołujący odstąpił od wykonywania umowy, zgodnie z datą wskazaną w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy, tj. z dniem 15 listopada 2016 r. Odwołujący zaprzestał wykonywania umowy od dnia 15 listopada 2016 r.
Mimo złożonego przez odwołującego wypowiedzenia umowy, zamawiający, tj. gmina X w dniu 21 listopada 2016 r. odstąpiła od umowy. Odwołujący potwierdził, iż pomiędzy odwołującym a gminą X toczył się proces, jednakże o zasądzenie kary umownej, stąd też nie ma on znaczenia przy dokonywaniu oceny zaistnienia ewentualnej przesłanki wykluczenia wobec odwołującego.
Tym samym, 3-letni termin, o którym mowa wyżej, biegnie od dnia niewykonania umowy, czyli zaprzestania wykonywania umowy, tj. od dnia 15 listopada 2016 r., ewentualnie najpóźniej od dnia odstąpienia od umowy przez zamawiającego, tj. od dnia 21 listopada 2016 r. który to dzień stanowi datę rozwiązania umowy. Bez względu na to. który z powyższych terminów należy przyjąć, bezsprzecznym jest, iż 3-letni termin upłynął. Zatem nie można zastosować wobec odwołującego przesłanki wykluczenia z postępowania na podstawie art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy PZP, jako że w przedmiotowym przypadku wyłącza stosowanie tego przepisu art. 24 ust. 7 pkt 3 ustawy PZP.
Zdaniem Zamawiającego datą początkową trzyletniego terminu, o którym mowa w art. 24 ust. 7 pkt 3 ustawy PZP, powinna być data zasądzenia od wykonawcy odszkodowania, tj. data wydania wyroku zasądzającego karę umowną od odwołującego na rzecz gminy X.